Halifja Omer dhe lidhja e duarve në namaz
Halifja Omer dhe lidhja e duarve në namaz
Hadith mbi lidhjen e duarve:
Nga burimet suni, ka hadithe që tregojnë se Profeti (s.a.a.) lidhi duart gjatë namazit. Një nga këto është:
“Ka thënë Ebu Hurejra: ‘Profeti (s.a.a.) vendosi dorën e djathtë mbi të majtën gjatë namazit.’”
— Përmendur në Sahih al-Bukhari dhe Sahih Muslim.
Megjithatë, këto hadithe janë të diskutueshme në aspektin e zinxhirit të transmetimit dhe interpretimit në traditën shiite.
Sipas shumicës së burimeve shiite, Profeti (s.a.a.) nuk e ka praktikuar lidhjen e duarve gjatë namazit, dhe kjo praktikë konsiderohet një risi e prezantuar më vonë nga disa sahabe. Ndërsa në traditën suni, disa hadithe sugjerojnë se ai e ka praktikuar këtë akt. Për më shumë detaje, mund të konsultohen librat e jurisprudencës islame për të kuptuar qëndrimet e ndryshme mbi këtë çështje.
Imam Maliku, themeluesi i shkollës juridike Maliki, ka mbajtur një qëndrim të veçantë në lidhje me pozitën e duarve gjatë namazit. Ai besohet të ketë praktikuar dhe rekomanduar lëshimin e duarve poshtë (sadl) në vend që të lidhen, një praktikë që është ende e ndjekur nga disa pjesë të botës islame që ndjekin medhhebin Maliki.
Çfarë ka thënë Imam Maliku?
Në lidhje me çështjen e lidhjes së duarve, thuhet se Imam Maliku ka deklaruar:
“Nuk kam asnjë hadith autentik që përmend lidhjen e duarve gjatë namazit.”
Ky qëndrim gjendet në veprën e tij më të njohur, “Al-Muwatta”, ku nuk përfshihet asnjë transmetim autentik nga Profeti Muhamed (s.a.a.) që të urdhërojë lidhjen e duarve gjatë namazit. Për më tepër, sadl-i (lëshimi i duarve anash) ka qenë praktikë e njohur në Medinë, dhe Imam Maliku e shihte këtë si traditë të banorëve të Medinës, të cilët pasqyronin praktikën e Profetit.
Burime që mbështesin këtë:
- Në “Al-Muwatta”, nuk ka asnjë përmendje të lidhjes së duarve si një pjesë e detyrueshme e namazit.
- Imam Maliku, siç transmetohet në disa burime biografike dhe jurisprudencës Maliki, ka thënë se praktika e lidhjes së duarve nuk ishte e njohur nga banorët e Medinës, të cilët ai i konsideronte si mbartës të traditës më autentike të Profetit.
Ndërsa disa medhhebe e kanë përfshirë lidhjen e duarve si një akt të rekomanduar, medhhebi Maliki, i bazuar në traditën e banorëve të Medinës, mbështet lëshimin e duarve gjatë namazit, duke argumentuar se kjo është më afër traditës së Profetit Muhamed (s.a.a.). Për këtë arsye, Imam Maliku nuk e ka përfshirë këtë praktikë si pjesë të domosdoshme të namazit dhe ka pohuar mungesën e një hadithi autentik mbi këtë temë.
Përgatiti Redaksia e Revistes VLERA
