GRATË MË TË FAMSHME NË ISLAM (4)
Tërë lavdërimi i takon Allahut, Zotit të botëve, qofshin të bekuara zgjedhjet e Tij që ka emancipuar burrat dhe gratë nga zgjedha e shtypjes. Enesi rrëfen se Pejgamberi (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij) ka thënë: “Në mesin e femrave që kanë arritur përsosmërinë dhe që ia vlenë për t’i pasuar ato janë: Merjemja e bija e Imranit, Hatixhja e bija e Khuvejlidit, Fatimja e bija e Profetit dhe Asija gruaja e Faraonit” (Transmeton Tirmidhiu).
Hadithi megjithatë referon se këto katër gra kanë arritur përsosmërinë në besim dhe karakter, nga virtyti i tyre, devotshmëria, durimi, mundi dhe morali. Jetët e tyre janë të ndriçuara me besim, devotshmëri, durim dhe mirënjohje. Jetët e tyre shërbejnë si fenerë të udhëzimit për të gjithë besimtarët, sidomos në kohën e mjerimit, vështirësisë dhe luftës.
Fatimja, bija e Muhamedit (paqja qoftë mbi ta)
Fatimja ishte e bija e Profetit Muhamed (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij). Ai shpesh thoshte: “Fatimja është prej mishit tim, ai që zemëron atë më ka zemëruar mua” (Transmetojnë Buhariu dhe Muslimi). Fatimja (paqja qoftë mbi të), ishte fëmija më i vogël i Profetit Muhamed (paqja qoftë mbi të dhe familjen e tij) dhe i vetmi fëmijë që i ka mbijetuar atij. Ajo kalonte një jetë të varfër dhe në sakrificë.
Një ditë kur ajo ishte dhjetë vjeçare e shoqëroi babai e saj deri tek Qabja. Ai qëndroi në një vend i njohur si El-Hixhr në drejtim të Qabes dhe filloi të lutej. Fatimja qëndroi në anën e tij. Një grup nga fisi kurejsh u mblodhen rreth tij. Aty u përfshinë edhe Ebu Xhehl ibn Hisham që ishte daja i Profetit, Ukbe ibn Ebi Muajt, Umejjeh ibn Halef dhe Shejbe ibn Utbeh. Ebu Xhehli si kryetar, i kërkoi atyre: “Cili prej jush mund të sjellë zorrët e një kafshe të therur dhe të hedhin atë mbi Muhamedin?” Ukbe ibn Ebi Muajti, një njeri i ndyrë, doli vullnetar dhe nxitoi jashtë. Ai u kthye me një ndyrësi që kundërmonte një erë të padurueshme dhe e hodhi mbi shpatullat e Pejgamberit, ndërsa ai ishte ende në sexhde. Imagjinoni ndjenjat e Fatimesë kur ajo e pa babain e saj duke e poshtëruar në këtë mënyrë. Ajo shkoi te babai i saj që t’ia heqë shëmtirat dhe pastaj u ndal në mënyrë të vendosur dhe me zemërim përpara këtij grupi huliganësh kurejshit dhe u turrë kundër tyre. Skena të tilla të këqia dhe ngacmimet kundër babait të saj dhe myslimanëve të hershëm , ishin pothuajse skena të përditshme të Fatimesë si një vajz e re. Ajo nuk qëndrojë mënjanë, por u bashkua në luftën, në mbrojtje të babait të saj dhe misionin e tij fisnik.
(Redaksia e revistës “Vlera”, nr. 9, nëntor/dhjetor 2013, fq. 19)
